بررسی مقایسه ای روش های تعیین الگوی مکانی مطلق درختان در جنگل (مطالعه موردی: جنگل تحقیقاتی بنه استان فارس)

الگوی مکانی به‌عنوان یکی از اولین مفاهیم بوم‌شناسی، معیار مهمی در شناخت تغییرات و پایش جوامع جنگلی به‌شمار می‌آید. روشهای مورد استفاده برای این منظور بر مبنای دو راهکار اصلی، یکی آماربرداری صددرصد و دیگری نمونه‌برداری استوار هستند. استفاده از نقشه درختان بدست آمده از آماربرداری صددرصد، امکان تعیین الگوی مکانی مطلق درختان در جامعه را فراهم می‌آورد. روشهای تعیین الگوی مکانی مطلق به سه گروه کوادرات، نزدیکترین همسایه و تابع K و مشتقات آن (توابع L و g) تقسیم می‌شوند. مقایسه این روشها در شرایط یکسان و مطالعه مزایا و معایب آنها و همچنین کاربرد روشهای آماری مناسب برای بررسی صحت نتایج، هدف این پژوهش بود. برای انجام این تحقیق، در جنگل تحقیقاتی بنه استان فارس یک توده جنگلی بنه با مساحت 45 هکتار انتخاب شد و موقعیت مکانی درختان بوسیله سامانه موقعیت‌یابی جهانی تفاضلی (DGPS) مشخص گردید. نتایج نشان داد که الگوی مکانی درختان مورد بررسی، کپه‌ای هستند. دستاوردهای روشهای مورد مقایسه و آزمون آماری آنها بیانگر توانمندی هر یک از این روشها در تعیین الگوی مکانی مطلق در منطقه مورد مطالعه می‌باشد. همچنین مقایسه این روشها نشان داد که در مطالعات آینده، با توجه به هدف و امکانات قابل دسترس از هر کدام می‌توان استفاده کرد.